Bir toplum yalnızca akılla değil, aynı zamanda aklın emeğe dönüşmesiyle yükselir. Çünkü akıl düş kurar, hayal eder; ama emek o hayali gerçeğe dönüştürür. Bugün bize düşen görev nettir: çocuklarımızın aklını emeğe dönüştürecek yolları açabilmek. Ve bu yolların en önemlilerinden biri, hiç kuşkusuz mesleki ve teknik eğitimdir.

Bugün gelişmiş ülkelerin hepsinde mesleki ve teknik liseler, eğitim sisteminin bel kemiğidir. Almanya’da “Dual System” yalnızca bir okul modeli değil, aynı zamanda toplumun üretim kültürünü inşa eden bir köprüdür. Japonya’da mesleki ve teknik liseler, mühendislik kadar prestijlidir. Finlandiya’da bir gencin kuaför ya da teknisyen olması, doktor olması kadar değerlidir. Çünkü onlar bilirler: Bir toplum yalnızca profesörlerle, siyasilerle, doktorlarla, mühendislerle ve hukukçularla değil; aynı zamanda berberleriyle, kuaförleriyle, aşçılarıyla, teknisyenleriyle, marangozlarıyla, ressamlarıyla, yazarlarıyla, müzisyenleriyle, tiyatrocularıyla ve toplumun ağlarını oluşturan tüm zanaatlarla yaşar.

Goethe’nin dediği gibi: “En büyük zenginlik, işini seven insandır.” İşini severek yapan bir zanaatkâr, bir teknisyen, bir aşçı ya da bir müzisyen, topluma en az bir bilim insanı kadar armağan sunar. Çünkü onlar, gündelik yaşamın direkleridir; sessiz ama güçlü ustalarıdır toplumun.

Kuzey Kıbrıs’ta Mesleki ve Teknik Eğitimin Durumu

Ne yazık ki Kuzey Kıbrıs’ta tablo, gelişmiş ülkelerin tam tersi yöndedir. Lise öğrencilerinin yaklaşık u–80’i “düz liselere” gitmektedir. Mesleki ve teknik liselerin oranı ise %civarındadır. Var olan mesleki ve teknik liseler ise —Girne Turizm Meslek Lisesi, Sedat Simavi Endüstri Lisesi, Cengiz Topel Endüstri Lisesi, Haydarpaşa Ticaret Lisesi, Gazimağusa ve İskele Ticaret Liseleri— sistemin ihtiyacını karşılamaktan uzaktır.

Kıbrıs Türk Esnaf ve Zanaatkârlar Odası’nın yürüttüğü meslek okulları ve geçmişte çok önemli bir yere sahip olan OTEM (Otelcilik Eğitim Merkezi) bu alanda dikkate değer adımlardır. Ancak bunların sayısının artması, yeni sektörlerle buluşturulması ve cazip hâle getirilmesi şarttır. Çünkü turizmden tarıma, sanayiden bilişime kadar her alan, nitelikli mesleki ve teknik eğitime muhtaçtır.

Küçük bir ada ülkesi olan Kuzey Kıbrıs’ta bu eksikliğin sonucu açıktır: Ülke, üçüncü ülkelerden ucuz iş gücü getirmek zorunda kalmaktadır. Bu durum hem istihdamda yurttaşların geri planda kalmasına yol açmakta hem de gençlerin mesleki ve teknik eğitime yönelme şevkini kırmaktadır. Oysa toplumun kendi çocuklarını mesleklere özendirmesi, geleceğini güvenceye alması demektir.

Doğru Yön Bulma: Çocuğun Kendi Yolunu Seçmesi

Burada........

© Kıbrıs Postası