Birinci dünya savaşında Fransa ve Almanya kendilerini, hiç planlamadıkları bir yıpratma savaşının içinde bulmuştu.

650 kilometrelik cephe, Akdenizden başlıyor ve Atlas Okyanusuna kadar uzanıyordu.

Cephe boyunca kazılan savunma siperleri, tarafları oldukları yere adeta çivilemişti.

Bu “siper savaşları” dört yıl sürdü.

Denk kuvvetler arasında “saldırarak zafer kazanma” şansı adeta kalmamış görünüyordu.

Bu görüldüğü için denk güçler arasındaki savaşlar, “düşmanı yıpratarak zayıflatma” savaşlarına dönüşmüştü.

Dördüncü yılına girmiş olan Rusya ve Ukrayna savaşı da adeta bir siper savaşına dönüşmüş durumda.

Çok küçük bir toprak kazanımı için taraflar onbinlerce kayıp vermek zorunda kalabiliyor.

Böyle olduğu için de taraflar cephelerde ilerleyemiyor.

Peki teknolojik bütün gelişmelere rağmen niçin Rusya Ukrayna Savaşı, yüz yıl önceki bir savaş formatı olan “siper savaşı”na dönüştü?

Öyle görünüyor ki mutlak bir zafer için “hava hakimiyeti” asgari ve vazgeçilmez bir şarta dönüşmüş.

Rusya, Ukrayna'daki hava savunma sistemlerini aşamadığı ve Ukrayna da, yeterli sayıda savaş uçağına sahip olamadığı için hava hakimiyeti kurulamıyor.

Kurulamadığı için de “belki düşman bıkar ve savaşı bırakır” umuduyla, topyekün bir “yıpratma ve tüketme savaşına” devam ediyorlar.

Son elli yıldır Türkiye enflasyonu geriletmeye, enflasyon da Türkiye’yi yıpratmaya devam ediyor.

Türkiye, IMF ile 19 anlaşma........

© Karar