Her gönül bir yük taşır, bir yolda yürür. Kimimizin yolu şehirlerin gürültüsünden geçer, kimimizinki ıssız bir dağ yolundan… Ama bazı yollar vardır ki yalnızca toprağa değil, kalbin içine basar. O yollar bir ömrün değil, bir yüreğin sızısıdır.

O yol, dertlerin dile geldiği; ayrılığın, yoksulluğun, ölümün içimizde yankılandığı yoldur.

İşte Karacaoğlan, böyle bir yolcudur. 17. yüzyılın Toroslardan yükselen bir sesi…

Omzunda heybesi, ayağında çarığı yoktur. Ama bir ömür boyu yürür. Onun yol azığı türküdür, menzili gönüllerdir.

Sazı yoldaşıdır, sözü........

© Karar