TDK vebal kelimesini, günah doğuracak ve insanı ahiret azabına sürükleyecek olan ağır sorumluluk olarak açıklar.

Vebal ile ilgili birçok deyimimiz var. Ancak biz bunlardan günümüzde en çok kullanılan
iki tanesini TKD’yı kaynak alarak aktaralım.
Bunlardan biri “Vebal altında kalmak” manevi sorumluluk yüklemek. Diğeri “Vebali boynuna” ben karşımam deyip sorumluluğu karşısındakine yüklemek.

Bir milletin lügatında “vebal” kelimesi varsa o toplumda vicdan terazisi de vardır. İnsanların hukuk terazisi vicdanlarıdır. Yaptıklarında vicdani sorumluluk taşırlar. İki düşünüp bir yapma hakkaniyetine sahiptirler. Bir kimsenin vebaline girip ahretliklerini heba etmezler. Toplumun nüvesi insandır. İnsan ve insanlık orada fıtratını muhafaza ediyor demektir.

Malumunuz yedi Kasım’da 2025-2026 eğitim öğretim yılının ilk ara tatili başlıyor. On dokuz milyona yakın öğrencimiz, bir milyondan fazla öğretmenimiz dokuz günlük tatil sürecine girecekler.

Tatilin kelime anlamı, TDK’ye göre çalışmaya ara vermektir. Benim lügatımda ise tatil; zihnin ve aklın rehavet deryasında keyif çatmasıdır. Dört duvardan, eciş bücüş harflerden, zihni meşgul eden bilgilerden arınmaktır. Tebdilimekandır. Nene, dede, amca, teyze, hala ve dayıya karışmaktır. Aile, akraba ziyaretleri, sofralar, sohbetler; göğe, toprağa, suya, ağaca,masala, hayale, eve, ebeveyne kendini salıp oh be deme halidir.
İdeal olan tatili tanımladığımın farkındayım. Artık bu tatilleri yaşayanların sayısı azalıyor. Farkındayım.

Kasım ayında günler kısalıyor. Geceler uzuyor. Kış da göğe saltanatını kurup yavaş yavaş kendini hissettirmeye başlıyor. Kasım tatilinde çocukların dışarı çıkıp gökle güneşle ağaçla vakit geçirmelerine mevsim pek el vermez. İstanbul başta olmak üzere büyük şehirlerde göğü güneşi ağacı kuşu toprağı bulmak da mümkün değil.

TUİK verilerine göre nüfusumuzun �’i şehirde yaşıyor.........

© Karar