Bir bakıyorsun bazı kulüpler, Real Madrid’den, Bayern Münih’ten bile fazla para harcamış. Avrupa’da kulüpler artık daha temkinli, daha planlı davranırken bizde hâlâ “önemli olan isim” mantığı hâkim. Taraftarı memnun etmek, sosyal medyada alkış almak, birkaç günlüğüne umut pompalamak… Bunlar hep ön planda. Ama arkada ne var? Sürdürülebilirlik yok. Strateji desen eksik. Finansal denge? Hiç sorma.

Finansal Fair Play meselesi var mesela. Avrupa’da birçok kulüp bu yüzden frene bastı, kısıtlamalar yedi, bazıları Avrupa kupalarına bile alınmadı. Bizdeyse bu kurallar ya esnetiliyor ya da geçici çözümlerle bir şekilde “hallediveriliyor.” Sponsor adı altında yaratılan kısa vadeli gelirler, oyuncu satışına bağlanan hayali rakamlar, transfer öncesi yapılan PR anlaşmaları... Kâğıt üzerinde gelir gösteriliyor ama gerçekte ortada pek bir şey yok. Paranın nereden geldiği belli değil ama nereye gittiği çok net.

Şunu kabul etmek gerekiyor artık; futbol bir ekonomidir. Yani sadece sahadaki 90 dakikadan ibaret değil. Ama bizim kulüplerde, yönetenlerin önemli bir kısmı hâlâ bunu anlamış değil. Onlara göre futbol, transfer döneminde yıldız almak, taraftarı heyecanlandırmak, günü kurtarmak. Plan, bütçe, denge gibi kavramlar ya yok sayılıyor ya da ötelendikçe öteleniyor.

Bu yaz harcanan para 400 milyon Euro civarında. Dile kolay. Bazı kulüplerin maaş bütçesi, Avrupa’da Şampiyonlar Ligi’ne giden takımlarla yarışacak seviyede. Ama işin trajik kısmı şu; onların gelirleri bizden çok daha fazla. Bizdeyse yayın gelirleri azalmış, stadyum gelirleri yıllardır aynı yerde sayıyor, sponsorluk gelirleri sınırlı. Özetle, harcamalar artıyor ama........

© İz Gazete