Göztepe sahaya çıktığında yükselen o ses, sadece destek değil, bayağı bir kararlılıktı. Bu takım buraya şansa gelmedi. Bilerek, planlayarak, isteyerek döndü.

Maç başladığı anda belli oldu zaten — Göztepe sahaya korkusuzca çıktı. Topu istediler, paslaştılar, savunmadan sakin çıktılar, panik yoktu. Karşılarındaki takım Fenerbahçe, evet — kadrosu dolu, güçlü ama Göztepe ezilmedi. Bu, ciddi hazırlığın ve özgüvenin göstergesi işte. Ama futbol sadece rakiple oynanmıyor ya… bazen asıl savaş hakemle oluyor. O gece de öyleydi.

Hakem mi? Valla, futbolun ruhunu anlamaktan uzaktı. Temas bu oyunun doğasında var. Her düdük oyunu kesiyor, soğutuyor. Hele Göztepe biraz tempo artırsa — hoop, ya avantaj kesiliyor ya faul çalınıyor. Ritim kurmak imkânsız hale geldi bir yerden sonra.

İkinci yarıdaki pozisyonlar… Artık hata demek yetmez. Oyunun kaderini........

© İz Gazete