RAMAZAN bizi acelecilik illetinden tedavi eder. Sabırsızlığımızdan kaynaklanan, her istediğimizin hemen olması gibi bir bencilliğin mağduruyuz çoğumuz. Ne var ki, bunun farkında değiliz.

Esasen toplumda bu yapıdaki kişileri onaylamaz, onlara “Acul” der.

Acul; çok aceleci, tez canlı, telaşçı, telaşe memuru, sabırsız olan kişilere denir ve kayıplara nedendir.

Çağımız, hız ve haz çağıdır. Herkesten çok her şeyi elde etmeye odaklı olmakla güdülenmiş insanlar olarak üzerimizdeki yük ağırdır. Sakin kalmayı başarmak için kendimizi güçlendirmemiz elzemdir.

…

ACELECİLİK güdüsü aklı kullanmamakla sonuçlanmaktadır çoğunlukla. Dürtülerimiz bizi ileri atılmak için dürter. Arzularımız coşkun şelaleler gibi bizi önüne katıp sürükler. İlkel ya da hayvanî denilen bu yönümüzü kontrol edebilmek için yani acile değil ahire odaklanabilmek için bir ayrıştırma, ayıklama gücüne ihtiyacımız vardır. Buna temyiz gücü denir. Aklın doğru yani Kur’an-ı Kerim’in prensiplerine uygun çalıştırılmasıyla elde edilir. Vahiyle kurulan bu ilişki acilden ahire odaklanma konusunda bize hem motivasyon sağlayacaktır hem de sağlam veriler sunacaktır.

…

ACELECİ olan kişiye “Acilci” diyebiliriz. Her şeyi acildir. Bir nevi “Acil Servis” gibidir. Ona göre her olay acildir ve hemen müdahale edilmeli modundadır. Oysa hekimin sakin olup mevcut yardım bekleyenler arasında doğru bir önem ve öncelik sıralaması yapmalıdır ki, yararlı olabilsin.

Acil kavramı doğru anlaşılmadığında olaylar felaketle sonuçlanır. Hayatına bomba düşmüş gibi bir algının içine yuvarlanır insan. O sebeple yapılması gereken acile değil ahire odaklanmaktır.

…

AHİRE odaklanmayı başarabilmek için önce sakin olmayı başarmalıyız. Sükûnet zihni dirilik sağlar. Ramazan ayı bize bunu başarabilmek için mühim bir sükûnet alanı açar. Önemli olan bizim buna ne kadar istekli ve hazır olup olmadığımızdır. Hazır olmak........

© İstiklal