AFYON’UN Emirdağ’ında dünyaya gelmişti. Dedesi buraya Yozgat’tan göç etmişti. Hiç uyum sorunu yaşamamışlardı. Vatan, bayrak ve inanç gibi konularda ortak bir duyuma sahiptiler. Bu aynı zamanda ülkü birliği anlamına geliyordu. Ortak yaşam amacı bulmak bu zamanda hiç kolay değildi. Bırak konu komşuyu, ahaliyi artık aynı evde olanlar bile farklı anlayışların temsilcisiydiler. Hayalleri bir değildi. Sevinip üzüldükleri hususlar bile giderek ayrışıyordu. Hâl böyle olunca aynı evin içinde her an birbiriyle çatışılabilecek bir potansiyel yedekte duruyordu. Sadece geriye ateşlenmesi kalıyordu.

…

MESRUR çalışkan bir delikanlıydı. Yorulmak nedir bilmezdi. Elinden her şey gelirdi. Evde ve bahçede ne varsa hepsi onun maharetli ellerinden çıkmıştı. Eve hiç usta çağırmazlardı çünkü buna ihtiyaç duymazlardı.

Liseden sonra ilahiyat okudu. İlk hocası dedesiydi. Adı Münir idi ama herkes onu Kadı Efendi şeklinde ünlerdi. Büyük dedeleri aslen Kahramanmaraş Elbistanlıydı. Adana’da kadılık yapıyordu. Medrese tahsili kuvvetliydi. Yaşadığı dönemde meydana gelen kıtlık sebebiyle bir süreliğine Yozgat’tan gelen Kafkas kökenli bir ailenin güzel kızına gönlünü düşürmüştü. Talip oldu. Aile düşünüp taşındı. Günün şartlarına göre ulaşım zorluğu sebebiyle tek kızlarını bir daha göremeyecekleri kaygısıyla bırakıp gitmeye gönülleri elvermedi. Durumu nezaketle izah ettiler. Konuyu değerlendiren Kadı Efendi tersini önerdi. Kabul gördü. Yozgat’ın o dağ köyüne geldi. Evlendi. Caminin bahçesine medrese kurdu ve civar köylerin çocuklarına dini eğitim verdi ve çokça âlim yetiştirdi. Daha sonra Emirdağ’ına göçtüler. Kendisi burada doğup büyümüş. Dedesine benzediği ve ilim aşkı da onu çağrıştırdığı için Kadı Efendi şeklinde sesleniliyordu. Zamanla kendisi de durumu kabullenmişti.

…

HAYATI sık değişikliğe uğruyordu. Evvela Üsküdar Bulgurlu Namazgâh camisinde kısa süre imamlıktan sonra öğretmenliğe geçiş yapmıştı. Üç yıldan fazla devam edememişti aradığı doyumu bulamadığından. Memleketine döndü serbest ticarete atıldı. İşi sebebiyle seyahate........

© İstiklal