​Ahlak kavramı Müslümanın ya da herhangi bir insanın hayatının sadece bir bölümünü kapsamaz.Örneğin ticaret ahlakı, aile ahlakı, komşuluk ahlakıgibi kavramlar; ahlakı sadece bir alana sınırlandırmaz. Böyle bölünmüş farklı kavramlarımız olsa da bir Müslüman, hayatının her yerinde ahlaklıdır.

​Tüm buna rağmen parçalayarak yediğimiz ve erittiğimiz bu hayatta bugün “Müslümanın ayrılma ahlakı” diye bir kavramdan bahsetmek istiyorum.Belki de bir kısım okuyucu kardeşlerime ilginç ve anlamsız gelecek bir tartışmadır.

Müslümanlar; evlilik, iş ortaklığı, komşuluk, bir kısım sosyal faaliyetler gibi birçok sebeplerle bir araya gelirler. Bu beraberliğin ilk zamanlarında -Anadolu'nun biraz da argoca ama arifane deyimiyle-“cicim ayları” yaşarlar. Yani çok güzel duygularla beraberlik oluşur. Karşılıklı gülümsemeler, tatlı söz ve iltifatlar arka arkaya dizilir. Bu güzel anların hiç bitmeyeceği sanılır. Lakin zamanın birinde beklentiler değişebilir. Tarafların biri veya ikisi debeklentileri karşılamayabilir. Aslında beklentilerinkarşılanmamasından daha çok beklenti çıtasının yükseltilmesi söz konusudur. Zira karşı taraftan beklentiniz ne kadar çok olursa sükûtu hayale uğrama şansınız o oranda artacaktır.

Diyelim ki iki genç delikanlı evlendirdiler.Ama bir süre sonra yanlış tanıdıklarını, yanlış tanımladıklarını veya yanlış tanımlandıklarını fark edip ayrılmaya karar veriyorlar. Bu kararın sonucunda birbirlerini rencide ederek toplum içinde mahcup olacakları bir konuma düşürerek ayrılmak;maalesef ki bizim toplumun bir alışkanlığı olmuş. “Ondan intikamımı almalıyım, Ona hayatı zindan etmeliyim, Onu pişman etmeliyim…” anlayışı işi berbat ediyor. Medeni ve insani ölçülerde “İyi niyetlerle bir araya geldik ama maalesef anlaşamadık. Öyleyse ikimizi de üzmeden bir çözüm bulalım” diye bir anlayış gelişmiyor. Oysaki çevremizde bulunan herhangi iki........

© Habername