Bilgi çağında tüm ülkeler, bilgi üretmek ve ondan kazanç elde ederek millî gelirlerini ve toplumsal refahlarını artırmak için kıyasıya rekabet içindeler.

Bilgiyi üretmek elbette çok değerli ancak günümüzde bilgiyi üretmek yetmiyor, her bilginin altın değerinde olmadığını bilmeliyiz.

Üniversitelerimiz, araştırma kurumlarımız, bireysel girişimcilerimiz her yıl binlerce akademik yayın, proje ve patent üretiyor. Takdir edilecek bir gelişme, ancak şunu sormalıyız
"Bu bilgilerin kaçı ticarileşiyor, kaçı topluma ekonomik değer olarak geri dönüyor’’? bunların gerçek cevaplarını bulmadan bilgi üretiminin yeterli olduğunu söylememiz çok zor

Sayılar Ne Diyor?

Türkiye 2023 yılında 8.000’in üzerinde patent başvurusu yaptı. Ancak bunların %5’ten azı ticarileşti.

Yükseköğretim kurumlarımız her yıl 60 binden fazla bilimsel yayın üretirken, bunların çok azı sanayiye yön veriyor?.

TÜBİTAK destekli projelerin yalnızca %2-3’ü ürünleşme aşamasına geçebiliyor.

Üniversite ve kamu araştırma merkezlerinin lisans gelirleri, OECD ortalamasının çok altında. Türkiye’deki tüm üniversitelerin toplam yıllık lisans geliri, bir Amerikan üniversitesinin tek başına elde ettiği gelirle kıyaslandığında oldukça sınırlı.

Türkiye ve OECD Ülkelerinde Bilginin Ekonomik Karşılığı:

Lisans Gelirleri, Patent Başına Getiri ve Ticarileşme Başarısı

Ülke

Yıllık Üniversite Lisans Geliri (USD)

Ticarileşen Patent Oranı

Ar-Ge Harcamasının GSYİH'ye Oranı (%)

ABD

2,5 milyar $

-25

%3,5

Güney Kore

500 milyon $



%4,8

Almanya

400 milyon $



%3,1

İngiltere

300 milyon $



%2,8

TÜRKİYE

10-12 milyon $ civarı

%3-4

%1,3

Ürettiğimiz Bilginin getirisi neden az ?

Bilgi ürüne, ürün pazara çıkamadığı sürece sadece akademik başarı olarak kalıyor.

Günümüzde ise akademik başarı ancak elde edilen........

© Haber7