Netanyahu'nun ateşkes hamlesinin arkasında yatan plan ne?

Aylarca süren bombardıman, yıkım, açlık ve kuşatmanın ardından Gazze’de gündeme gelen ateşkes haberleri, ilk bakışta diplomatik bir ilerleme olarak lanse edilse de, işin perde arkasında İsrail iç siyasetini derinden etkileyen gelişmeler yatıyor. İşgal hükümeti Başbakanı Benyamin Netanyahu’nun, uzun süre direndiği ve defalarca sabote ettiği ateşkese aniden yeşil ışık yakması, akıllarda ciddi bir soru işareti uyandırdı: Netanyahu gerçekten barış mı istiyor, yoksa bu ateşkes talebinin ardında çok daha derin, siyasi bir hesap mı yatıyor?

Daha düne kadar “ateşkes” kelimesini duymaya dahi tahammül edemeyen Netanyahu, bugün Gazze’de ateşkes anlaşmasının kabul edilmesi için kabine üyelerine baskı yapıyor.

ABD, Katar ve Mısırlı arabulucuların sunduğu müzakere tekliflerini defalarca reddeden Netanyahu, şimdi bizzat kendisi müzakere çağrısında bulunuyor.

Ne değişti?

Netanyahu bir anda barış elçisine mi dönüştü?

Yoksa bu ateşkes hamlesinin ardında bambaşka bir hinlik mi yatıyor?

7 Ekim Aksa Tufanı operasyonunun ardından Gazze’ye yönelik başlattığı soykırım savaşında İsrail, üç temel hedef belirledi.
1. Hamas'ı ortadan kaldırmak
2. Gazze'deki işgalci esirleri kurtarmak
3. Gazze halkını sürgün ederek işgali genişletmek

Bu hedefler doğrultusunda başlatılan savaşı “varlık-yokluk savaşı” olarak tanımlayan işgal devleti, Gazze'de topyekûn bir imha stratejisi izledi. Hastaneler, okullar, camiler, çadır kentler hedef ayrımı gözetmeksizin bombalandı. Gazze'de yaşanan açlık, bu soykırım savaşının doğal bir sonucu değil; bizzat savaşın bir aracı olarak planlandı. Açlık, İsrail tarafından stratejik bir silah olarak kullanıldı.

1967 yılında, düzenli orduları, uçakları ve tankları bulunan dört büyük Arap devletine karşı altı günde kazandığı savaşın sonunda, Mescid-i Aksa’da işgal bayrağını dalgalandırarak büyük bir “zafer pozu” veren İsrail, o gün Sina Yarımadası, Batı Şeria, Gazze ve Golan Tepeleri'ni işgal etmişti.

Bugün, kendisi için yeni bir varlık-yokluk........

© Haber Vakti