Turunçgillerin çiçeklenip düğün bayram yaptığı bir Akdeniz sabahı, günün gazetesini itina ile açıp; ortaokul yıllarından itibaren adetim olduğu üzere Kabaklı'nın başyazısını okumaya koyuldum. Şeyhülmuharririn Ahmet Kabaklı'nın vefatı sonrası bayrağı devralan Servet Kabaklı, meftunu olduğum pınarın suyuna hasret bırakmamıştı. Okuyucusuyla karşılıklı sohbet eder gibi candan üslubuyla, gönül okşayan yazılarını birkaç defa okumak ayrı bir keyif idi. O gün yazdığı yazı o kadar içime işlemişti ki; hislerimi Servet Bey ile paylaşmak arzusuna kapılarak uzunca bir elektronik mektup yazmadan edemedim. Okunup okunmayacağını bilmeden yolladığım metnin sıcaklığı henüz geçmemişti ki cep telefonum çalıverdi.

Tanımadığım bir numara arıyordu. Haliyle açtım. Buğulu ve birazda ağlamaklı........

© Haber Vakti