Aldana aldana geçiyor ömür... Akrep ayrı aldatıyor yelkovan ayrı... Görünen yüzüne bakıp, görünmeyen yüzüne aldanıyoruz hadiselerin çok defa... Göstere göstere aldatmak da az değil! Beş duyunun ağına takılsa da aldatış... Aldanıvermek işimize geliyor belki... Aldatanın kabahati bir ise aldananın iki! Aldana aldana aldatmayı öğrenmeyenimiz kaldı mı ki?

Hasar almış gemi gibi itimat adına ne varsa! Kırgın, dargın ve yorgun ağaçlar diktiğimiz yer, şu iyi niyet dediğimiz arsa... Haydi kurumaya terkedelim mümkün ise... Gözyaşıyla sulamamak yiğitliğe sığarsa... Yiğitlik ne kadar hamasi kaldı dillerde... Şaşan yok artık bir sırtlan bir arslanı boğarsa!

Mükerrer aldanış, aldatana verilen rüşvet misali... Aldatan ve aldanan arasındaki psikolojik rabıta sadece yalan çarkıyla açıklanamaz ki... Belki bağımlılık çerçevesinde bir maraz... Aldatmak da aldanmak da şifasız birer âraz!

Aldatanlar mı çok yoksa aldananlar mı? Yoksa aldatıcılığı yakıştırmayıp, kendini uyanık sananlar mı? Çoğunluk önemsiz bu terkipte! Aldatmanın hangi tarafında durduğunun da önemi yok! Tövbe-i nasuh da edilse, çivi çıkar izi kalır kabilinden... Kirlenmişlik için aldatıcılığın faili ya da mağduru olmak kâfi... Çünkü birinin diğerine rastlaması için aynı yolda yürüyor........

© Haber Vakti