İzmir, günlerce çöp kokusuna, kilitlenen trafiğe ve duran belediye hizmetlerine katlandı. Grev bitti. Sözleşme imzalandı. Ama perde kapanmadı. Asıl perde şimdi açılıyor.

En düşük maaşın 66 bin TL olarak açıklanması, bir anda dikkatleri bambaşka bir yöne çevirdi. Fakat o anın en dikkat çekici detaylarından biri, sendika başkanlarının imza töreninde yer almamalarıydı. Sokakta megafonla konuşanlar, protokol masasında yoktu. Ne kadar ilginç, değil mi?

Cemil Tugay'ın tavrı ise oldukça netti: Soğuk. Mesafeli. Belki de hayal kırıklığıyla doluydu. Tören sırasında yaptığı açıklamalar, adeta içini döktüğü anlara dönüştü:

"Toplu sözleşme sürecinde CHP'li MYK üyelerinden destek göremedim."

Bu cümle, perde arkasında çok daha büyük bir çatlağın varlığını gözler önüne seriyordu.

Bir grevden fazlası mıydı?

Peki bu yaşananlar sadece bir hak arayışı mıydı? Yoksa CHP içerisinde, özellikle İzmir'de bir operasyon ya da güç savaşı mı başlatıldı?

© Haber Gündemim