Malum 14 Şubat geldi. Kimileri kutluyor, kimileri sadece hediyeleşiyor ve kimileri hiç kutlamıyor. Bir akşam yemeği etkinliği olabiliyor bazen. Eşe, sevgiliye, teşekkür veya güzel temenniler vuku buluyor. Kültürel yozlaşma diyor bazıları. Genelde kültür endüstrisinin ürünlerinden biri olarak kabul ediliyor. Bazıları sadece işin aşk ve duygusallık boyutunda. Bazı kesimler çok karşı bu tip günlere, bazı kesimler umursamıyor. Böyle günleri umursamayabiliriz ama hayatımızda ki boşluğu dolduran, varlığı ile gönlümüze huzur veren YAR’ i her gün hatta her an umursamalıyız diye düşünüyorum.

Her gün kıymetini bilmek lazım sevdiğin kişinin. Kaldı ki bizde sevgili değil, yukarıda belirttiğim gibi YAR denir; gözün gördüğü, gönlün düştüğü, kalbini mühürlediğin o kişiye. Yokluğu soğuk zindanlarda kimsesizlik ve esaret olur. Varlığı bahar müjdecisi, varlığı masmavi gökyüzü. Yokluğunda kelimeler harfsiz.........

© Günışığı Gazetesi