Ne güzel demiş Cahit Zarifoğlu “Burası dünya; burada işler hep yarım kalır.” Diye. Dünya tatlı bir geçiş güzergahı. Günahı ile sevabı ile yaşanan günler zamanla dün olur gider. Pes etmemek gerektiği bir gerçek. Hayallerinin peşinden koşmak, mücadele etmek kaçınılmaz bir zorunluluk. Gün bitince güneş yerini akşam vaktine bırakınca değil, insanın hayalleri bitince karanlık çökermiş.

İnsan göründüğü kadarı ile bilinir, görünmediği kadarı ile bilinmez. Allah her insana ayrı bir yol çizmiştir. İnsana düşen o yolda sorgulamadan yürümektir. Zaten aciz olan kulun başka çaresi de yoktur gibi. Yol bir muammadır. Kimisi o yolda kaybolup giderken kimisi de kayıp iken kendini bulur o yolda dahası yolun kendisi olur. Kimi insan kendisine dahi yetemezken, kimisi de kendini bir kenara bırakır unutur çoğu zaman kendisini ve etrafındakilere can olur canan olur.

İnsan insanı gördüğü ile kabul etmeli ama görmediği taraflarını da hesaba katmalı sanırım. Olduğu gibi kabul etmek önemli insanları ve hayatı. Doğru sanırsın yanlıştır belki, yanlış sanırsın doğrudur belki. Her........

© Günışığı Gazetesi