Hayat bazen bize öyle oyunlar oynuyor ki, şaşırıp kalıyoruz. Tam her şey yolunda gidiyor derken, küçük bir aksilik çıkar; hiç beklemediğimiz bir anda terslikler üst üste gelir. İşte o anlarda aklımıza Murphy’nin meşhur sözü gelir: “Bir şeyin ters gitme ihtimali varsa, mutlaka ters gider.” Aslında Murphy Yasaları, evrenin gizemli işleyişine dair esprili bir hatırlatma olarak ortaya atılmış... Çünkü hayat, çoğu zaman aklın kolayca açıklayamayacağı tuhaf yasalarla işliyor gibi görünüyor.

Mesela kuyrukta hangi sıraya girsen, daima öteki sıra daha hızlı ilerler. Yanlış gidebilecek ihtimallerin içinden en çok zarara yol açacak olan, tuhaf bir şekilde gerçekleşir. Bir şeyi aradığında, onu daima en son bakacağın yerde bulursun. Bir şeyi ne kadar çok istersen olma olasılığı o kadar azalır. Ne zaman bir şeyden vazgeçsen, işte o an sana geri döner. Bütün bir dönem sorunsuz çalışan hesap makinesi, matematik sınavında pili biter; yanında pil taşırsan o da bayat çıkar. Ağrıyan dişin doktora gidince ağrımaz olur. Neyi ‘ben asla yapmam’ dersen bir müddet sonra kendini onu yaparken bulursun. Birine “Masa boyalı, sakın değme!” dersen, inatla ilk önce o masaya dokunur.

Tüm bu basit gibi görünen gözlemler aslında bize şunu hatırlatıyor: Evren, sandığımız kadar düz bir matematikle işlemiyor. Bazen aklın sınırlarını zorlayan bir şaşırtıcılıkla, görünmez kanunlarıyla bize hükmediyor.

İnsan bazen bütün gücüyle çabalasa da eline hiçbir şey geçmez; kimi zaman da hiç emek vermeden nice nimete kavuşanlara şahit olur. Bunu eskiler bir menkıbeyle anlatır:

Sultan II. Mahmud, bir gün halk arasında dolaşırken bir zanaatkârla karşılaşır. Adam, ne kadar........

© Günışığı Gazetesi