Kıssalar bize çok şey öğretir.
İşimize gelmese de, öğrenmek istemesek de yine öğretir.
Çünkü içeriğinde mana vardır, ibret vardır, tecrübe vardır.
En önemlisi eşeğin bile iki sefer düşmediği çamura düşmemek vardır.
Her ne kadar biz insanlar hiç bir şeyden ibret almasak da, ibret almasını bilenler için çok önemli uyarılar vardır.
Sizler dilden dile dolaşan kuş ile avcının hikâyesini bilirsiniz sanıyorum.
Yine de anlatayım. Bilmeyenler bilsin, duymayanlar duysun diye…
Bakarsınız bir gün altın bir tepsi içerisinde önümüze konulur bu kıssalar.

AVCI İLE KUŞUN HİKÂYESİ

Bir avcı, hile ve desiseyle kuşun birini tuzağına düşürerek yakalar…
Adamın kendisini yiyeceğini anlayan kuş, dile gelip yalvarmaya başlar;
“Ey ulu insan!.. Sen, koyunları, öküzleri yedin, birçok deveyi amuduyla yuttun yinede doymadın benimle mi doyacaksın? Eğer beni bırakırsan, sana çok önemli üç öğüt vereceğim. Bu öğütlere uyarsan, her müşkülün hallolur…” Der.
Kuş, adamın ke
“Birinci öğüdümü elindeyken vereyim…
Eğer beğenirsen beni bırakırsın…
İkincisini şu dama konarken,
Üçüncüsünü de şu ulu ağaçta söylerim”........

© Günışığı Gazetesi