Kız babalarınadır hitabım: Susmayın. Dün üç çocuk annesi, 34 yaşında bir kadın öldürüldü. Adı Sümeyye… Kovancılar’da. O anneydi. Babasının gözbebeği, annesinin birtanesiydi. Toprak örttüler üstüne. Siz de babasınız. Lanet edin katil ya da katillere.

Sümeyye bizim kızımız, Sarıcan’ın.
Sümeyye bizim kızımız, Karakoçan’ın
Sümeyye bizim kızımız, Elazığ’ın
Sümeyye bizim kızımız, Türkiye’nin.
Başımız sağ olsun ama bu başsağlığı Sümeyye’yi geri getirmiyor. Allah rahmet eylesin tamam ama Sümeyye’yi katledeni de Allah kahru perişan eylesin.

Lokal bir cinayet olarak algılamayın Sümeyye cinayetini. Bu toplumun kanayan ve bir türlü durmayan yarası olarak görün. Benim kızım değil anlayışıyla sakın yaklaşmayın. Kız çocuğu olan bütün babalar bugünden sonra rahat uyuyacak mı? Rahat oturup kalakacak mı? Rahat yemek yiyip su içecek mi? Hayır.

Sizin kızınız öldürüldü mi hiç? Öldürülmesin diyedir feryadım. Ama Sümeyye öldürüldü. Onun da babası vardı. Düşünün acıyı ve çaresizliği. Katledilen evladın geri gelmeyeceğini, bir daha olmayacağını… Hiçbir kızımız öldürülmesin, hiçbir babamız da çaresiz ve gözü yaşlı kalmasın. Artık failler en ağır cezayı almalı ve herkes bunun olması için ağız birliği etmeli, kamuoyu oluşturmalı. Sümeyye de diğerleri gibi unutulmamalı. “Yarın sıra kimde?” diye hiçbir baba düşünmemelidir. Bu ülke bizim, herkesin özgürce ve korkmadan yaşayacağı günleri hayal edelim ve bu hayalin de gerçekleşmesi için birlikte hareket edelim. Kanunlar; canilerin başına giyotin, eline hızar, kalbine kazık olmalıdır.

Acımız büyük evet ama........

© Günışığı Gazetesi