Emekli ayıkları birbirine yakın emekliler,buranın her daim müşterisi olarak okey oynamanın yanında, dama, nezereve satranç oynayarak vakit geçirirlerdi.

Elbette onlarında sorunları vardı. En azından şimdiki gibi geçim derdi ve çalışma zorunluluğu baskın değildi.

Ve emekli maaşları arasında şimdiki gibi bir uçurum yoktu. Ve de şimdiki gibi yüksek aidatlı, yüksek faturalı sitelerde oturmuyorlardı. Kooperatif üyeliği ile alınan bir apartman katında emekli maaşı ile kıt kanaat geçinirlerdi. Daha çok kendi sorumlulukları ile baş başaydılar. Ve kendi sorunlarıyla baş etmenin yollarını bulmak zor değildi.

Şimdi o kıraathanede, her biri iki diplomalı ve belki üçüncü diploma için uzaktan eğitim alan işsiz gençler oturuyor. Eğer bir iş bulamazlarsa hiçbir iş anısı biriktirmeden, sadece oyun anılarıyla yaşlanacaklar.

Elbette madde bağımlısı, sosyal medya bağımlısı, kumar düşkünlüğü ya da mafya elemanı olmadıkları için ailelerinin şükür duaları ile ayakta durabildiklerine inanıyorlar. Onların emekli olmuş ama çalışan anne vebabaları, beterin beteri var diye onlara ilköğretim çağı çocukları gibi davranıyor ve onları harçlıksız bırakmıyor.

Okeyci gençlerin masasında genelde yancı olarak duran işsiz Ahmet’e arkadaşı soruyor.

“Bugün çok durgunsun. Oyuna da karışmıyorsun. Karışmayınca da heyecan eksik kalıyor. Bizim dürtülmeye ihtiyacımız var.”

“Siz sigara kartonu üzerine oynamaya........

© Güneydoğu Ekspres