Biraz nefes almak ve farklı bir dünyanın mümkün olduğunu yeniden anımsayabilmemiz için sizi bugün Fransa’nın Cote d’Azur bölgesine götüreceğim. Ancak size elbette Nice’in plajlarını, Cannes’ın lüks mekanlarını, nerede ne yenir ne içiliri anlatmayacağım. Ya da anlattığım bazı şeyler Google hazretlerine sorduğunuzda karşınıza çıkan yerlerden olmayacak. Yapay zekâyı şimdilik işe karıştırmıyorum. Sözün özü bir sanat gezisi yapacağız. İlk durağımız Akdeniz’in bin bir tonunu resmeden Henri Matisse’in müzesi.

Akdeniz’in Ressamı: Henri Matisse

Matisse Müzesi, Nice merkeze arabayla 10, otobüsle 20 dakika mesafede, Cimiez semtinde. Cimiez, merkezin kalabalığından uzak sakin bir yer. Aynı bölgede Chagall Müzesi de var. Zeytin ağaçları arasından girilen müzenin bahçesinde kırmızı büyük bir bina beni karşıladı. Müzeye girmeden önce bahçesinden söz etmem gerek. Çocuklar zeytin ağaçları altında koşturuyor. Bebekli anneler, yaşlılar, çalışanlar, turistler hepimiz bir ağacın gölgesine sığınıyoruz. O günlerde güzel ülkemin zeytin sahaları için meclisten bir yasa çıkarılmış, topraklarına sahip çıkan köylüler tehdit ediliyor, davanın savunucusu avukatlar mecliste yerlerde sürükleniyordu. Hadi gelin şimdi hep birlikte düşünelim: Ekmeğini toprağından kazanan, çocuklarına ev, apartman, yatlar değil bir avuç toprak bırakan ve ondan gayrı da bırakacak bir şeyi olmayan Egeli Zeynep bize ne güzel anlattı köyünü. Matisse’in tablolarına bakarken ya da zeytin ağaçları altında koşuşturan çocukları izlerken Anadolu’nun nasıl yağmalandığını görmemek ya da Zeynep’in sözlerini kulak arkası etmek mümkün değil! Akdeniz’i, zeytin ağaçlarını resmeden Matisse neler yaşadığımızı bilse Türkiye’yi nasıl resmederdi acaba?

Başka bir dünyanın mümkün olduğunu yeniden hatırlayarak müzeye girelim. Sanatçının müzede 150 tablosu yer alıyor. Ayrıca heykelleri de var. Özellikle aşkın ve sevginin sembolü Venüs heykeli dikkatimi çekiyor. Matisse’i Akdeniz’in ve renklerin ressamı olarak nitelendirebiliriz. Tablolarında Nice’in manzarasını, masmavi Akdeniz’i, piyano çalan, kitap okuyan ya da uzanan kadınları görüyoruz. Tüm kadınlar bir odanın içinde ve odanın denize açılan penceresinden Akdeniz’i izliyoruz. Perdeler, tavan süsleri, resmettiği kadınların kıyafetleri, tüm ayrıntılarıyla düşünülmüş objeler… Bir anda resme bakıp geçmeniz mümkün değil. Çünkü ressam size öyle bir pencere açıyor ki tablonun önünde mıhlanıp kalıyorsunuz.

Matisse’in ilk dönem yaptığı resimlerde, ışık dikkat çekiyor. Akdeniz tüm güzelliğiyle Fransız ressamı etkiliyor ve bu etki çizimlerine de yansıyor. Fransa’nın kuzey bölgesinde yaşayan ressam 1917-1954 yılları arasında Nice’de yaşamış. Uzun yıllar Nice’de otellerde kalan ve resimlerini otel odalarında yapan Matisse; İspanya, İtalya, Fas ve Cezayir’de de resimlerine devam etmiş ancak........

© Gazete Pencere