Kurgu, bir fikri alıp enine boyuna irdelemek için iyi bir araçtır. Bu irdeleme eyleminin önemli bir formu 16. yüzyılda Thomas Moore’un “olmayan” anlamına gelen “ou-” ile “yer” anlamına gelen “topos” kelimelerini yeni kitabı için birleştirmesi ile ortaya çıktı: Bir cumhuriyetin en iyi hali ve yeni ada Ütopya üzerine… Var olmayan yerlerin var olamayacak muhteşemlikteki koşulları hem günceli hem geleceği tartışmak için harika bir olanaktı. Hayali en iyi yönetim ve şartları tartışan fikri ütopyaların varlığı fikri zıddının da varlığını gerektirecekti: En kötü yönetim ve şartlara sahip hayali ülkeler. Bu var olmayan ülkeler “distopya” adını aldı.

Distopyalar, yazarlar için hem günceli hem de geleceği tartışmanın araçlarıydı. Jules Verne’in yayıncısı tarafından fazla kötümser bulunduğu için 130 yıl boyunca basılmayı bekleyen son romanı 20. Yüzyılda Paris, o dönemde hızla gelişmekte olan teknolojinin olası etkilerini kültür ve sanatın gerileyerek kaybolduğu bir tekno uygarlık üzerinden tartışıyordu. Karel Čapek’in robot kelimesini de dünyaya kazandıran tiyatro oyunu Rossum’un Evrensel Robotları, insanlığın geleceğinin yanı sıra üretim ilişkilerini de tartışıyordu. Ray Bradbury’nin Fahrenheit 451’i McCarthy döneminin........

© Evrensel