Atlar

Garous Abdolmalekian[1]

Bir kaç kişiyiz

bir kahvede oturmuşuz

yanık tüylerimizle

göğüslerimiz Tahran sokaklarının yoğunluğu

gündüzden derilerimiz

arada bir geceye dönüyor

Biz bir kaç attık

kanadımız yoktu

yelemiz yoktu

otlağımız yoktu

safi koşmaktık!

Tozlu toynaklarımızla

sokakların kapalı........

© Edebiyat Burada