İki İskender, Lütfen!

On yedi yaşında, genç bir delikanlıdır henüz. Arkadaşlarıyla birlikte gittiği Bodrum tatili sırasında, bir gece yarısı tek başına oturduğu deniz kenarında, bakışlarını enginliklere doğru dikip “Sana âşık oldum, bir gün geleceğim sana, bekle beni!” diye seslenir. İstanbulludur zira, gözlerini dünyaya İstanbul’da açmış, orada yaşamaktadır. Gel gelelim çok sevmiştir Bodrum’u. Bundandır “Bekle beni!” diye seslenmesi ona.

Neyse ki tutar sözünü delikanlı. Ama biraz geç kalır bu işte. Bodrum’a yeniden ve artık devamlı yaşamak üzere döndüğünde yaşı ellilerini bulmuş, sakalına aklar çoktan düşmüştür. Ama o, aradan geçen onca yıla rağmen, bir nebze olsun yitirmemiştir içindeki aşkı. Öyle ki, bu sırada, uzaktan uzağa bir şiir bile yazmıştır Bodrum için. Sayısı zaman içinde yaşını aşan kitaplarının birinde, şu son dizeyle yanaştırır kıyıya bu şiiri:

“iki bahar arasında tutulmuş bir dilektir yaz”

İhtimal odur ki şairin burada “iki bahar” demekle kastettiği İstanbul ile kendisi, “yaz” demekle kastettiği ise şiire de adını veren Bodrum’dur. Zira şaire göre Bodrum, bir yaz vakti İstanbul ile kendisi arasına giren yasak bir aşktan başka bir şey değildir. Kaldı ki açıklar da bunu, şair. Kendisiyle yapılan bir röportajda röportaj........

© Edebiyat Burada