Ülkemizde büyük ölçekli şirketlerden, küçük aile işletmelerine kadar pat­ronların şirketin iç denetimi içinde aktif rol aldıklarını görüyoruz. Doğrudan veya dolaylı yollar ile patronlar, şirketlerinin işleyişini kontrol altına almak için çaba göstermekteler.

Bu amaçla pek çok rapor almakta, bu raporları analiz etmekte ya da doğrudan şirket içindeki sadık bilgi akta­rıcılar aracılığı ile gelen ihbar veya şika­yetleri değerlendirmekteler. Küçük veya orta ölçekli şirketler açısından bir anlam­da anlaşılabilir olan bu durum, iş büyük ölçekli şirketlerde geldiğinde rasyonel ol­maktan çıkıyor.

Profesyonel yönetim kademelerine sa­hip, icra-yönetim kurulu ayırımının kıs­men de olsa sağlanabildiği yapılarda, pat­ronların dolaylı ya da doğrudan denetim faaliyetlerinde bulunması, sorgulama yapması ya da gelen istihbaratlar eşliğin­de, olayları hızla neticelendirmeye ça­lışmaları doğru değil. Bu tür yaklaşımla­rın şirkete faydadan çok zarar getirdiğini söylemek mümkün.

Patronun çoğu zaman icrayı aşan bir şe­kilde icranın denetimine soyunması, şir­ket içi dengeleri sarsıyor. Kendilerine özel raporlar üretilen, içeride belirli kişiler­den istihbarat alan patronlar,........

© Dünya