İş hayatında benchmarking diye bir uygulama var. Senelerce iyi uygula­ma olarak kabul ettik. Bir şirketin kendi ürün, süreç veya hizmetlerini; rakiplerin, sektör liderlerinin ya da farklı alanlardaki en iyi örneklerin (best practices) perfor­mansıyla sistematik olarak kıyaslaması ve aradaki farkı kapatmaya çalışması an­lamına gelir.

Aslında olayın özü şu: “başkaları ne yapı­yor, biz nasıl yapıyoruz, aradaki farkı kapa­talım.”

Mesela kör noktaları açığa çıkartır. Şir­ketler olarak genellikle kendi rutinlerimi­zin içinde “bizim yöntem en iyisi” zannına kapılırız. Benchmarking bu illüzyonu kı­rar. Rakiplerin ya da farklı sektörlerin çö­zümlerini görmek, verimsiz noktaları fark ettirir.

Bir diğer faydası da verimlilik ve kali­te artışı sağlamasıdır. En iyi uygulamalar­dan öğrenilen süreçler, maliyetleri düşü­rüp hizmet/ürün kalitesini yükseltebilir. Toyota’nın üretim süreçlerinden esinle­nen pek çok otomotiv dışı şirketin verim­liliğini artırması tipik bir örnek olarak gös­terilebilir.

Ben yaratıcılığı tetiklediğini de düşü­nüyorum. Özellikle “cross-industry ben­chmarking” yani farklı sektörlerden öğ­renme, yepyeni iş modelleri doğurabilir. Havayolu sektöründen esinlenen düşük maliyetli otel zincirleri........

© Dünya