Bismihi Teâla

Âdem’ den bugüne,

Xelil –i İbrahim’den günümüze süregelen bir hafıza.

Bu kültürel dinamik hafızayı

dini bir vecibeyle,

dini bir ritüelle sınırlandırmak,

nakıs kalmaz mı?

Toprağa akıttığımız o al kanla beraber

asıl ;

bencilliği, egoizmi, kibri toprağa gömsek;

olmaz mı?

Kurbanın kesiminden, etinden aldığımız iştiyakla;

paylaşmanın, ‘veren el’ olmanın lezzetine erişsek

olmaz mı?...

tatil kolaycılığına kaçış yerine

iç sese, özle yüzleşsek olmaz mı?

Bir bayram daha geldi,

hoş geldi sefa........

© Doğruhaber