Biz görebilir miyiz, bilmiyorum ama nasıl ki bir mevsim vuruşa vuruşa diğerinin yerini alıyorsa, biz de gâh birbirimizle dövüşerek ve gâh hep birlikte bizi bu zelil hale düşürenlerle vuruşarak ama eninde sonunda toplumsal barışımızı sağlayacağız. Ve böylece kötülerin kadim kardeşliğimizde açtıkları bu uzun fetret dönemini sonlandıracağız. Hem de zalim seleflerinden veraset aldıkları zulmü kutsal bir emanet gibi yaşatmaya çalışanlara rağmen…

Bunun da yolu karşılıklı bir intikam aracına dönüştürmeden geçmişimizle yüzleşmekten ve herkesin üzerinde mutabık kaldığı hak- adalet ölçüsünden geçmektedir. Herkesin üzerinde mutabık kaldığı hak – adalet de her birimizin kendisidir, yani kendi vicdanıdır.

Önce nice yüz bin canımıza mal olan ortak acımızın derinliğini, genişliğini ve büyüklüğünü görelim…

Bizi savaş meydanında yenen düşmanlarımız, akabinde başımıza ne kadar büyük darbeler vurmuşlar, aramıza ve yolumuza ne kadar çok tuzak kurmuşlar ki, hala........

© Doğruhaber