Ekonomi politikaları toplumun sosyal refahını daha yukarılara çıkarmak ya da sıkıntılı zamanlarda piyasa dengelerini yeniden ayarlamak için kullanılır. Bunlar para politikasından maliye politikasına, dış ticaret politikasından varlık yıpranma payı politikasına kadar uzanır.

Bu politikaların uygulama sürecinin tam ortasında halkın refah seviyesi kavramı vardır...

Bugünkü yazımız bu politika araçlarının sayısı ve yeterliliği üzerinedir.

Ekonomist, fizikçi ve aynı zamanda Nobel ödüllü Jan Tinbergen sıkça ekonomi politikası araçlarını hem uygulamanın kalitesi hem de yeterliliği açılarından sentezlemiş ve karar vericilere yön vermeye çalışmıştır.

Yaklaşımının temel vurgusu hedef ile hedefe ulaşmak için gereken politika aracı sayısı üzerinedir. Bu yaklaşıma göre bir ekonomide, bir hedef için ayrı bir araç gerekir.

Ekonomi politikalarının başarısı ve etkinliğini ölçmek için önemlidir bu görüş...

Örneğin, eğer bir ekonomide enflasyon, işsizlik, ekonomik büyüme ve cari denge sorunları yaşanıyor ve her biri için bir hedef belirleniyorsa, bunlara ulaşmak için en az dört bağımsız politika aracı gerekecektir.

Bağımsız araç, yani kontrol edebileceğiniz değişkendir...

Yanına da bağımsız kurumlar... Siyasetten arındırılmış olanından doğal olarak...

Nedir bu araçlar sorusu akla geliyor doğal olarak.

Bunlar örneğin para politikası, maliye politikası, döviz kuru politikası ile yapısal reformlar bünyesindeki........

© Cumhuriyet