Sözcükler büyülüdür. Etki altına alır, belirli somut bir amaca yönlendirir, umuda kaptırır. “Barış” da büyülü bir sözcüktür. Herkes, insanlar arasında dirlik, düzenlik, anlaşma, dostluk ister. Ülkede barış isteniyor. Ülkede iç savaş, kalkışma, çatışma mı var? Böyle bir ortamın olmamasına karşın, barış havarileri, mimarları türüyor, lanse ediliyor.

Sözcüklerin büyüsüne kapılmadan kullanımın ardını irdelemek gerekir. Ülke şu sıralarda önceki dönemlere kıyasla en sakin dönemini yaşıyor. Eski İçişleri Bakanı Soylu, terörist sayısını ayak numaralarına değin açıklarken yeni Bakan Yerlikaya “mühim” işlerle meşgul olduğundan ilgilenmiyor. MSB de artık dönem dönem etkisiz hale getirilen terörist sayısı hakkında kamuoyunu bilgilendirmiyor. Ülkede, sınırlarda artık haber değeri dahi olacak bir terör olayı, çatışması yaşanmıyor ya da önemsenmiyor.

Barış mimarı olarak lanse edilen silahların bırakılması hareketinin öncüsü MHP’nin esnek, şık 180 derece dönüşleri olan bir parti oluşu, barış perdesinin ardının irdelenmesini gerektiriyor.

MHP, Erdoğan’ın seçimi yitirdiği, muhalefetin yüzde altmış oy aldığı 2015 genel seçiminde HDP ile ortak hükümet kurmayı reddederek, seçimin yenilenmesine amil olan parti. HDP’ye Hazine yardımının kesilmesini öneren, bununla da yetinmeyip kapatılması için Anayasa Mahkemesi’ne başvuran, HDP’nin DEM’e dönüşmesine yol açan yine MHP.........

© Cumhuriyet