Kirliliğin zirve yaptığı, her türlü etik ve ahlâk normunun yerle bir olduğu, ayaklar altına alındığı, buruşturulup çöpe atıldığı, “utanma” duygusunun kesin bir şekilde yasak olduğu bir “tema parkı” düşünün. Kapısına şöyle bir tabela asılması son derece caizdir herhalde:

“Siyaset Parkı”

Bunca yıllık ömrümde ve yarım asra yakın gazetecilik geçmişimde, düzen partilerinin hemen hepsinde “ahlaki sorunların ve pis kokuların” manşetlere taşındığı çok dönem gördüm. Sevgili dost Alper Taş’ın deyimiyle, “İdeolojisiz, davasız, çürük siyaset” peşinde koşanların cirit attığı ortamlarda doğal bunlar. Ama, geçen 23 senedir bu ülkenin üzerine bir kara kâbus gibi çökmüş bulunan bugünkü iktidarın ve 2017’de değiştirilen rejimin hüküm sürdüğü şu son 8 yıllık Recep Bey dönemindeki kadar “evrensel standartlarda bile görülemeyecek ölçüde fahiş” bir boyuta ulaştığına tanık olmadım.

AKP’li zevat, siyasi etik ve malûm “vekil transferleri” mevzuu gündeme geldiğinde, sık sık çıkıp (haklı olarak) 1977 senesindeki Bülent Ecevit’in “Güneş Motel”ine gönderme yapıyorlar ya… Kendi dönemlerinde çevirdikleri dolaplara, tehdit – şantaj ve entrikalarla transfer ettiklerinin bir listesini ve o pis kokulu dosyaların muhteviyatını gözlerimizin önüne getirdiğimizde, bunların yanında o Güneş Motel olayı, adeta “Mazbut Aile Çay Bahçesi” masumiyetinde kalıyor. Son “Topuklu Özlem Efe” hadisesini ve o çerçevede dönen pis dolapları ibretle okuyor, duyuyoruz. Aynı şekilde, bu tür iddiaların göbeğinde yıllardır siyaset yapan bir (2 dönem milletvekili 4 dönem belediye başkanlığı yapmış) bir ünlü siyasetçi olan........

© Birgün