İsrail’in 13 Haziran'da İran'ı vurmasıyla başlayan savaş Ortadoğu’da yeni bir dönemin kapılarını araladı. Saldırı zamanlaması itibariyle sürpriz olsa da beklenmedik değildi. Zira Gazze, Lübnan, Suriye’nin ardından sıranın İran’a geleceğini İsrail savaş makinesi sıklıkla dillendiriyordu.

7 Ekim 2023’teki Hamas saldırısının ardından aradığı fırsatı yakalayan İsrail, bu tarihten itibaren tüm bir Ortadoğu’yu emperyalist-siyonist çıkarlar doğrultusunda dizayn etmek için harekete geçti. Esasında bir güvenlik devleti olan İsrail, İran’a karşı kapsamlı bir güvenlik siyaseti izliyor. 2018’den itibaren İran’a karşı uygulamaya başladığı askeri-güvenlik siyasetinin temeli “ahtapot doktrini”ne dayanıyor.

Sonradan başbakanlık da yapacak olan dönemin İsrail Savunma Bakanı Naftali Bennet tarafından formüle edilen doktrin, Tahran’ın bölgedeki kolları (müttefikler) yerine “ahtapot”un kendisini (İran) hedef almayı içeriyor. Ancak başa ulaşmak için de kolların kesilmesi gerekiyor. Sırasıyla Hamas’ı, Hizbullah’ı, Esad yönetimini çökerten İsrail, 12 ay gibi kısa bir sürede bu emellerini gerçekleştirince nihayetinde İran’ı doğrudan hedef almaya başladı.

Son birkaç yıldır da bu doktrin çerçevesinde İran ile savaşını bu ülkenin derinliklerine taşımaya yöneldi. Geçen yıl ağustos ayında Hamas lideri İsmail Haniye’nin Tahran’da vurulması, yine kapsamlı şekilde gerçekleştirilen füzeli saldırılar hepsi bu doktrinin unsurları.

Netanyahu yönetiminin “Yükselen Aslan” adını verdiği saldırı da bu stratejiye dayalı. Pandoranın kapağını açan saldırı Ortadoğu’nun emperyalist namlularla dizayn etme girişiminin yeni evresi. Amerikan menşeli Büyük Ortadoğu Projesi’nin (BOP) bu yeni kanlı........

© Birgün