Cahit Sıtkı Tarancı’nın Nazım Hikmet için yazdığı üzgün şiiri hatırladım: “Bir şey daha var yürekler acısı/Utandırır insanı düşündürür/Öylesine başka bir kalbağrısı/ Alır beni ta Bursa’ya götürür/.../Benerci Jokond Varan Üç Bedreddin/Hey kahpe felek ne oyunlar ettin/En yavuz evladı bu memleketin/Nazım ağabey hapislerde çürür.” Bu şiiri Tarancı 1947 ilkbaharında yazmıştır, Yaprak Dergisinin 25. sayısında yayımlamıştır.

Nazım Hikmet’in de bu içli şiire, hani “dışarda delikanlı bir bahar” türünden bıçkın bir edayla yanıt verdiği şiir de bilinir: “Sevdalınız Komünisttir/on yıldan beri hapistir/, yatar Bursa kalesinde/.../Hapis ama, zincirini kırmış yatar/en ala bir mertebeye ermiş yatar/yatar Bursa kalesinde”.

Beni de, kimilerimizi de elbette, üzen bir şey var, 30 yıl önce yitirdiğimiz Aziz Nesin’i yeterince okuyup değerlendirmeyişimiz. Okullarda zaten okutulmuyordur ama biz, çocukların Aziz Dede’sini kendi çocuklarımıza, çevremizdeki çocuklara öğütlüyor muyuz? Onun Türkiye’de geçmişin önemli bir yazarı olduğunu belirtirken, aslında geleceğimizin de en değerli yazarlarından olduğunu aklımıza getiriyor muyuz?

Radikal gazetesi, sonradan bir klişeye dönüşen........

© Birgün