Ultra zengin Körfez krallıkları, on yıldızlı birer otel gibiler: müşterilerin tamamı geleneksel fıstanlı yerli varlıklı Araplar, hizmet verenlerin tamamı ise, hiç de onlara benzemeyen ve benzemesi kanunla yasaklanmış olan Hindistanlı, Bengaldeshli, Filipinli, Nepallı veya Sudanlı garibanlar. Hatta bazı krallıklarda, oldukça yüksek sayıda Türk te, bu sınıfta hizmet görmekteler!

Daha geçenlerde, Katar’ın başkenti Doha’nın sokaklarında dolaşmaktaydık. Oldukça pahalı görünen bir otelin girişinde, beyaz fistanlı ve Katar’ın yerlisi olduğu hemen anlaşılan bir kısa boylu adam, tüm şiddeti ile, iki metre boyundaki Afrikalı kapı görevlisine bağırmaktaydı. Ortak dil İngilizce olunca, ne olduğunu anlamak için adımlarımızı yavaşlatıp, kulak verdik, ama fazla bir şey de anlamadık. Üç farklı memleketten, üç farklı İngilizce aksanı ortada olunca, sorunun ne olduğu belli olamadı. Ama ne olursa olsun, Katarlı küçük adamın, o dev gibi Afrikalı çalışanı sözleri ile perişan etmeye niyetli olduğu belliydi. Zavallı kapı görevlisi, normal şartlarda sadece elinin biri ile bu bağıran Katarlı’nın boğazından tutup, bir metre havaya kaldırarak yere vurabilirdi. Ama “gurbet ellerde göçmen işçi” olunca, insan tüm sınırına, tüm şiddetine hâkim olabiliyor galiba. O sadece dinleyip, Katarlı ne diyorsa hiç cevap vermeden öylece dururken, tartışmayı geride bırakıp yolumuza devam etmiştik.

Daha düne kadar, yani 100 sene öncesine kadar, Osmanlının en uzak köşeleri olan bu yerlere, sürgüne layık görülen ve gözden düşen hanedan mensupları ile, devlet görevlileri gönderilirdi. İngiliz’in, Lawrence ve Gertrude Bell gibi ajanları aracılığı ile Osmanlıdan kopardığı bu topraklarda, birleşik bir Arap devleti bile kurdurulmadı. Buna izin verilemezdi. Çünkü emperyalist vizyonda, Orta Doğu’da birleşik bir Arap devleti ilerdeki tarihlerde, kendileri için sorun yaratacaktı. Onun için, siyasi olarak Hz. Muhammed’den bu yana birleşik bir millet olarak yaşayan tüm bu bölgenin insanları, İslam sayesinde........

© Aydınlık