Sevil Üstekin veya doğum adıyla Sevil Barutçu, Türk tiyatrosu ve sinemasının sessiz ama derin izler bırakan yüzlerinden biriydi. Sahneye çıktığında alkışlar durmaz, kamera onu çektiğinde perdeye bir sıcaklık yayılırdı. Ne magazin sayfalarının gözdesi oldu ne de sansasyonel haberlerin konusu. Ama Türk tiyatrosunun ve sinemasının kalbinde, sessizce parlayan bir yıldızdı.

1945 yılında Elazığ’da dünyaya gelen Sevil Barutçu, Üsküdar Amerikan Kız Lisesi’nden mezun olduktan sonra tiyatroya gönül verdi. Muhsin Ertuğrul’un başkanlığındaki LCC Tiyatro Okulu’nda aldığı üç yıllık eğitim, onun sahneye olan tutkusunu profesyonelliğe dönüştürdü. 1969’da “Sersem Kocanın Kurnaz Karısı” oyunuyla sahneye adım attığında, Türk tiyatrosu yeni bir ses kazanmıştı.

Üstekin’in kariyeri, dönemin en önemli tiyatrolarında şekillendi: Bizim Tiyatro, Gazete Tiyatrosu, Ali Poyrazoğlu Tiyatrosu, Gülriz Sururi-Engin Cezzar Tiyatrosu… Her sahnede başka bir karaktere hayat verdi, ama hep aynı içtenlikle. Tiyatro onun için sadece bir meslek değil, bir yaşam biçimiydi. Bu sahnelerde tanıştığı ressam ve oyuncu İsmet Üstekin ile evliliği de sanat dolu bir dönemin........

© Anayurt