Sınırın olmadığı yerde kölelik vardır. Çünkü hudut çizilmemişse, insan başkasının arzularının, sistemin dayatmalarının ya da kendi nefsinin esiri olur. Mahremiyet, bir insanın "ben" sınırlarını koruyarak var olmasıdır. Bu sınırlar hem ruhsal hem bedensel hem de zihinseldir. Mahremiyet, Kur'anî bir kavram olarak sadece örtünmek ya da cinsel alana dair değildir; bireyin manevi varlığının da korunmasıdır.

Allah Kur’an’da mahremiyeti korumak için net sınırlar çizmiştir: "De ki: Gelin, Rabbinizin size neleri haram kıldığını okuyayım: O’na hiçbir şeyi ortak koşmayın, ana-babaya iyi davranın, fakirlik korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin. Sizi ve onları rızıklandıran Biziz. Çirkin hayasızlıkların açığına da gizlisine de yaklaşmayın, Allah’ın haram kıldığı cana haksız yere kıymayın. Bütün bunları Allah size emrediyor. Umulur ki aklınızı kullanırsınız." (En'am, 6/151).

Bu ayet sadece helal-haram sınırlarını değil, mahremiyetin özünü de ortaya koyar. "Fahşa" yani hayasızlığın hem açığı hem gizlisi haramdır. Zira mahremiyet sadece görünürde değil, zihinsel ve duygusal düzlemde de ihlal edilebilir.

Mahremiyetin özü, "hududullah" kavramında gizlidir. Hududullah, Allah'ın koyduğu sınırlar demektir. Bu sınırlar, insanı korumak içindir; sınır aşıldığında zarar başlar. Kur’an, "İşte bunlar Allah’ın koyduğu sınırlardır. Sakın onları aşmayın. Kim Allah’ın sınırlarını aşarsa, işte onlar zalimlerin ta kendisidir." (Bakara, 2/229) diyerek bu sınırların kutsiyetini vurgular.

Kur’an’da mahremiyet doğrudan "haram"la bağlantılıdır. Çünkü Rabbimiz bazı sınırları dokunulmaz, ihlal edilemez ilan etmiştir. " De ki: Rabbim ancak açık ve gizli kötülükleri, günahı ve haksız yere sınırı aşmayı, hakkında hiçbir delil indirmediği bir şeyi, Allah'a ortak koşmanızı ve Allah hakkında bilmediğiniz şeyleri söylemenizi haram kılmıştır. ”(A’râf, 7/33)

Haram; sadece yapılmaması gereken değil, dokunulmaması gereken, yani mahrem olandır. Bedenimizin örtünmesi de bu yüzden sadece bir ibadet değil, mahremiyeti........

© Akasyam