Biliyorsunuz iki hafta önce içinde gıda maddeleri plastik şişeler Gazze’ye ulaşacağına inanılarak Mersin’den denize atılmıştı. Sembolik bir eylem; bir umut mesajı verilmek istendi ama o şişeler şimdi birer ikişer Hatay’da kıyılara vurmaya başladı.
Niyet elbette iyi. Gazze’de büyük bir insanlık dramı yaşanıyor. Masum insanların, çocukların en temel yaşam hakkı hiçe sayılıyor. Bombalardan kurtulanlar açlıktan ölüyor. Olan bitene kahrolmamak, isyan etmemek mümkün değil. Gazze’den gelen görüntüler hepimizin yüreğini dağlıyor. Elbette vicdanı sızlayan insanlar oradakilere destek vermenin yollarını arıyor. Ama bu yol plastik şişeleri denize atmaktan mı geçiyor?
Acaba bunca insanı o şişelerin Gazze’ye ulaşacağına inandıran nedir?

*

Şu ortamda Gazze’ye “gerçek” anlamda yardım yapılacaksa bu ancak devlet nezdinde, devletin girişimleriyle mümkündür. Gazze’ye doğru dürüst yardım yapılacaksa bu ancak bilimin ışığında, akıl kullanılarak yapılabilir.
Yoksa diğer türlü yapılan her şey “göstermelik” olmaktan kurtulamaz.
Maalesef plastik şişe gönderme etkinliği de denizi kirletmenin ötesine geçemez, geçemiyor da. Neden peki? Çünkü bilim bize bu şişelerin Gazze’ye ulaşma ihtimalinin çok ama çok çok az olduğunu gösteriyor. Ben size şöyle diyeyim; imkansız değil ama Türkiye ekonomisinin 1 ay içinde tamamen düzelme ihtimalinden de az!
Şöyle ki; Doğu Akdeniz’in yüzey akıntılarının yönü ekseriyetle doğudan batıya şeklindedir. Bu da şu anlama gelir: O şişeler Mersin Körfezi’nden batıya doğru, yani Antalya yönüne hareket edecektir. Nitekim şişelerin Hatay’dan çıkıyor olması şaşırtıcı değil! İlerleyen günlerde Antalya kıyılarından ve hatta Yunanistan’dan da şişeler çıkabilir.
Oysaki şişelerin Gazze’ye ulaşması içinde tam tersi yönde yüzey akıntısı gerekir. Zaten Türkiye’den Gazze’ye direkt olarak deniz bağlantısı olmayışı da şişelerin yolculuğunu büyük oranda engelleyen bir diğer faktördür.

*

Sonuç itibarıyla o şişeler Gazze’ye ulaşmayacak. Bir kısmı batıda kıyılara vuracak; büyük bölümü........

© 9 Eylül Gazetesi