İster benzetme, ister doğruca kitabın ortasından olsun, yaşadığımız günler, rayından çıkmış bir trenin, son hızla tepeden aşağıya sürüklenmesinden başka bir şey değil. Vagonlarının her biri, hayatın başka başka alanlarından ses veriyor. Çığlık atıyor demek daha doğrudur kuşkusuz.

Değil bir tekinin yaşanması, iması bile bir memleketi ve ahalisini ürpertecek kadar vahim olayların binini bir günde yaşıyoruz. Bu kadarı da olur mu demeye kalmadan, daha beteriyle baş başa kalıyoruz. Artık her şey olağan, her durum normal, her şirazesinden çıkmış kelam ve davranış makul olarak kabul ediliyor.

Artık hep birlikte, sekizinci sınıf bir bulvar gazetesinin üçüncü sayfasına sıkıştırılmış gibiyiz. Bin suç, günah, skandal, cinayet, akıl ve vicdan tutulması suçu boğazımıza kadar yaşıyor, faili, tanığı ya da kurbanı oluyor, ertesi günü kırklanıp hayata yeniden başlıyoruz.

İstikrarsızlaşmaya alışmak mıdır........

© 9 Eylül Gazetesi