Ülkemiz uzun süredir kendi içinde IMF benzeri istikrar tedbirleri uyguluyor. Bu istikrar tedbirlerini aynen IMF programlarında olduğu gibi , istikrarı sağlama, dar gelirli, yoksul, çalışan ve emekli üzerine kurulmuştur. Bunun anlamı yoksul emekli çalışandan sermaye sınıfına servet transferidir.

Geçmiş dönemlerin Orta Vadeli Programlarını incelediğimizde bir temenniler dizisi olduğunu görürüz. Daha çok önceki programlarda döviz kuru, enflasyon milli gelir, bütçe açığı, vergi gelirleri, cari açık gibi hiçbir ekonomik ve mali ön görünün tutmadığını görürüz.

Aslında orta vadeli programlar ülkemizin mali ve ekonomik planlamamasında bir yol haritasıdır. En önemli söylemi ekonomik büyüme ve ekonomik istikrardır. Ancak bu iki söylem, tüm programlarda var ama bir türlü gerçekleşmiyor. Çünkü programların söylemi harcama üzerine kurulmuştur. Oysa üretimi hedeflemeyen program, istikrarı ve büyümeyi getirmez.

Bu programla; sürdürülebilir bir büyüme, dolayısıyla kalkınma gerçekleşmez, işsizlik önlenemez, sanayileşme sağlanamaz ve dolayısıyla halkın refahı da artmaz. Programlar emredici ve yol gösterici olur. Bu nedenle bu program mali, sosyal ve ekonomik açıdan bir siyaset belgesi olmaktan çok uzaktır. Proğramı kısaca özetlemek gerekirse:

-Yurt içi özel tasarrufların 2024-2028 arasında neredeyse aynı kalması öngörülmüş. Bu, kişiler ve özel sektörün tasarruf etmeden, kazandığını harcamasına yönelik politikaların devamı........

© 12punto