Barış süreciyle birlikte gündeme gelen ve tartışılan entegrasyon kavramı, genellikle Kürt meselesinin çözümüne yönelik bir yaklaşım olarak ele alınıyor. Ancak, bu kavramın ne anlama geldiği ve nasıl uygulanması gerektiği konusunda farklı bakış açıları kavramın içeriğini zedeleyebiliyor.

Entegrasyon en genel anlamıyla “bir bütünün parçası haline gelme, bütünleşme” demektir. Barış süreci bağlamında bu kavram, farklı etnik, kültürel ve sosyal kimliklere sahip grupların, devletin ve toplumun ortak yaşam düzenine uyum sağlaması ve bu düzene dahil olması süreci olarak anlaşılmıştır.

Entegrasyon kavramı, bazı kesimler tarafından “eritme” veya “asimilasyon” olarak yorumlanabiliyor. Bu görüşe göre, farklı kimliğe sahip grupların kendi kültürel özelliklerini, dillerini ve kimliklerini terk ederek çoğunluk kültürüne benzemesi olarak ele alınıyor. Bu yaklaşım, tektipleştirici ve baskıcı bir nitelik taşıyan asimilasyona tekabül eder.

Oysa çoğulcu entegrasyon, kültürel kimliklerin ve farklılıkların korunarak, toplumsal yaşamın ortak paydalarında buluşulması gerektiğini ifade eder. Bu anlayışa göre entegrasyon, asimilasyon değil, farklılıkların bir arada, barış içinde........

© Yeni Yaşam