tanışıklığımız tanışma bile sayılmayacak bir karşılaşmadan ibaret, buna rağmen çoğumuz gibi ondan küçük adıyla bahsediyorum; diğer sırrı ile karışmasın diye belki, sırrı süreyya olarak. yedisi çıktı, taziyeler bitmek üzere, hakkında onlarca şey okudunuz, bir tane daha okuyamam diyenler yazıyı burada bırakabilir, gücenmem.

bugün biraz olsun ümit etmeye cesaretimiz olmasında payı çok. kendi ifadesiyle bir barış emekçisi olarak yaptıkları, çektikleri büyük değer taşıyor. ben onu bir aydın olarak ele almaya çalışacağım.

öncelikle, akademik değil. hangi durumda kimden hangi alıntıya başvurmalı tarzı bir entelektüellikten bütünüyle uzakta. referansla değil, siyasal hatla düşünmeye meyyal ki o referanslara da karşılık gelen bir ömür sürmüş.

düşüncelerinin ve pratiğinin karşılığında başına gelenleri yüksünmeden, sitemsiz karşılamasıyla önceki kuşağın, ismail beşikçi, haluk gerger ve adını anamadığım temsilcileriyle benzeşiyor; tabii kürt olmadığı halde kürt meselesine bakmasıyla da.

keşke 9 mayıs’a yetişebilseydi…

birbirlerine “bro” diye hitap eden, bu toprağın en güzel geleneklerinden vazgeçmiş, ölüye, cenazeye, yasa zerrece saygısı olmayan, buraların en çirkin geleneklerini yaşatmakta hatta abartmakta ısrar eden, kedi boğup köpek zehirlemekte beis görmeyen, zayıfa bir tekme vurup güçlüye yükselen, devleti yüceltip toprağı ondan bağımsız........

© Yeni Yaşam