“En büyük kusur kusursuzluk iddiasıdır. Kusursuzluk insanı kibre sürükler. Bu sebeple insanın hataları, günahları ve kusurları onu dengede tutar. İnsan olduğunu, Allah tarafından yaratılmış, sonlu bir varlık olduğunu hatırlatır. Bu sadette Hz. Hanzala bir gün Efendimiz (s.a.v)’e gelip ‘Hanzala münafık oldu’ der. Efendimiz (s.a.v) neden böyle söylediğini sorunca Hanzala şöyle açıklar: “Ya Resûlullah! Senin yanında bulunuyoruz, bize cennet ve cehennemden bahsediyorsun; sanki onları gözümüzle görüyor gibi oluyoruz. Senin huzurundan çıkıp da çoluk çocuğumuzun yanına ve işimizin başına dönünce çoğunu unutuyoruz.” Bunun üzerine Efendimiz (s.a.v) onu teselli mahiyetinde şöyle buyurur: ‘Nefsimi kudretiyle elinde bulunduran Allah’a yemin ederim ki şayet siz, benim yanımda bulunduğunuz hâlde devam edip zikir üzere olabilseydiniz, yataklarınızda ve yollarınızda melekler sizinle musâfaha ederlerdi. Fakat ey Hanzala, bazen öyle olur bazen böyle.”

(O’nun Gibi/ Muhammed Yazıcı)

“İnsanın kalbi, parlak bir ayna gibidir. Kötü ahlâk ise, duman (is) ve zulmet (karanlık) gibidir. O aynayı karartıp Allahu........

© Yeni Şafak