Hafızamız yaşadıklarımız arasından neleri kaybolmasınlar diye sımsıkı elinde tutuyor, neleri unutulmaya bırakıyor. Her şeyi aynı canlılıkla hatırlamadığımız, hatta bazı şeyleri çabucak, bile isteye unuttuğumuz bir gerçek; bunu hepimiz tecrübe ediyoruz. Hafızamız bizim adımıza neyin hatırlanacağı neyin unutulacağı noktasında bazı kritik tercihlerde bulunuyor. Muhtemelen bilinçaltımız da ona bu konuda yardımcı oluyor. İyi ama neye göre oluyor bunlar ve nasıl? Bilinçaltımız kontrolümüzde mi? Peki bilinç dediğimiz şey? Onu parçalarını birleştirerek biz mi bütünlüyoruz? Biz yapıyorsak, bizi derinden üzüp sarsacağını bildiğimiz şeyleri neden hafızamızda canlı tutuyoruz? Neden geçmişin bizi türlü sıkıntılara, hatta depresyona sokabilecek keder verici yaşanmışlıklarını unutmamakta ısrarlıyız? Belki ısrarlı değiliz de bir yolunu bulup unutamıyoruz. Bazı acı tecrübeler adeta duvarlarına kazınıyor hafızamızın. Neden? Nasıl? Biz hep kendimizi maruz kalan tarafta hissettiğimize göre kim yapıyor bütün bu işleri? Komut kimden hangi yolla geliyor? Kafa kamaştırıcı sorular bunlar!

Bilinç dediğimiz şey ne kadar acayip, ne kadar bilinmezlerle dolu bir şey gerçekten, bilinçaltı ya da bilinçdışı mefhumları ne........

© Yeni Şafak