İnsanlara millet olduklarını anımsatan olaylardan birisi de bayramlarıdır… Bizim zamanımızda bu bayramlar dini veya resmi bayramlar diye ayrılırdı. Hoş, çocuk aklımızla bizim için bayram, bayramdı… Bayramlarda Çocuk esirgeme kurumunun sarı kumbaralarını üstlenir; her tarafı dolaşır rozet takar, kumbarayı doldurur, büyük bir gururla teslim ederdik.

Yavaş, yavaş her bayramın ayrı bir anlamı olduğunu; yaşamak için verilmiş savaşların eseri olduğunu öğrendik. Bizim için şehitlikleri ziyaret etmek adeta kutsal bir görevdi. Bir gün öncesinden gider, bayrak asar; ot yolar; çevresini toparlardık… Şehit olmuş insanların yakınlarından anılarını dinler, hüzünlenmiş bir şekilde eve dönerdik…

***

Yurt dışına gittiğimde bulunduğum yerin kent müzesini, ibadethanelerini ve mezarlıklarını merak ederdim. Onların düzenli ve her zaman bakımlı mezarları ile karşılaştığımı söylemeliyim. Beni en çok şaşırtan Viyana'da bulunan Simmering merkez mezarlığındaki yüzlerce Türk şehidin yattığı Müslüman mezarlığının kaybolmaya yüz tutmuş hali olmuştu. Hatta bu ziyaretten sonra konsolosluğa bir mektup yazmış ve sitem etmiştim.........

© Yeni Mesaj