Kime ait olduğunu bilmiyorum. Söz şöyle dizilmiş: "Ölenlerin yaşamı; geride kalanların anılarında devam eder."

Ebediyete intikal etmiş eş, dost ve atalarımızı anarken farkına varmadan onları yaşatmış oluyoruz. Sevgi dolu ifadelerle anılmak; onlarla dünün olaylarını bugüne taşımak gerçekten de ölenlerin yaşamını devam ettirmek değil midir?

Onlardan geriye kalan şeyler sadece maddi olgular değildir. Birlikte paylaşılan zaman, güzel anılar, özlem duyulan yer ve olaylardır. İnsan denilen varlık sadece et ve kemikten ibaret kuru bir beden değildir. Beyin denilen merkez duyguları biriktirir, sevgileri barındırır, düşündüğü ve yaptığı işler ile övgüleri saklayıp yönetir.

Yaşamımızda sevgi ve övgü olmasaydı sanatçılar yaratıcılıklarını, yazarlar kalemlerini, şairler beyitlerini dizemezlerdi. Hele, hele bedenimizi titreten; bir çift mavi göze, bir tutam sarı saça âşık olup, geleceğe miras bırakamazlardı.

Miras sadece para ve puldan, mal ve mülkten ibaret........

© Yeni Mesaj