Hz. Muhammed Mustafa (s.a.a) Efendimize peygamberlik gelmeden evvel, sürekli bir şekilde Hira mağarasında ibadetle meşgul olur ve doğrudan Mescid-i Harama gidip Kabe'yi tavaf ettikten sonra evine dönerdi. Çocukluğunda muhterem dedeleri Hz. Abdulmuttalip efendimizle defaatle Hira mağarasına çıkmışlığı vardır. Mekke'deki cahiliye adetleri çocukluğundan beri Hz. Peygamberi çok rahatsız ederdi. Şehrin kasvetli ve günahkâr havası kendilerini çok rahatsız ederdi. Sığınağı Hira dağında Rabbi ile baş başa kalmak olurdu…

Hz. Abdulmuttalip efendimiz son nefeslerinde onu en büyük koruyucusu olan Hz. Ebu Talip'e emanet etmişti. Gençlik yıllarından sonra Resulullah'ın yanından ayırmadığı ve kardeşim dediği kişi elbette İmam Ali'dir.

Hz. Peygamberin evine aldığı ilk günden itibaren Hz. Ali'yi asla yalnız bırakmadığını gösteriyor. Tarihçiler şöyle yazmaktalar: Ali (a.s), her zaman Peygamber (s.a.a) ile birlikteydi; öyle ki, Peygamber (s.a.a) şehir dışına her çıktığında her zaman Aliyi (a.s) yanında götürürdü.

İbn Ebil-Hadid şöyle diyor: Hira dağında bulunan Hz. Muhammed'e Cebrail ilk kez nazil olup kendisini peygamberlikle müjdelediğinde, Ali (a.s), O Hazretin yanındaydı.

Bu konuda İmamın Ali şöyle buyuruyor: "Hz. Peygamber, her yıl Hira dağına çekilir, kulluğa koyulurdu. Onu ben görürdüm, başkası görmezdi."

Hz. Alinin nefsî temizliği ve Peygamberden aldığı eğitim, daha çocukluk dönemlerinde, normal insanların göremeyeceği şeyleri görmesine ve işitemeyeceği sesleri işitmesine sebep olmuştu.

Bu konuda İmam Ali (a.s) şöyle buyuruyor: "Çocuktum henüz Hira dağında Peygamberin yanında iken, Ona doğru dökülen vahiy ve peygamberlik nurunu görüyor, nübüvvet kokusunu alıyordum."

İmam Sadık (a.s) buyuruyor ki: "Emirül-Müminin Ali (a.s), Dedem Hz. Muhammed'in peygamberliğe seçilmesinden önce, peygamberlik nurunu görüyor ve vahiy meleğinin sesini duyuyordu."

Hz. Peygamber (s.a.a) vahiyle........

© Yeni Mesaj