Mehmet Barış Manço bir diğer adı ise Barış Çelebi, ya da geçmişten geleceğe köprü kuran sanatçı da denebilir. Aslında onu anlatmaya gerçekten kelimeler yeter mi bilmem ama kültür elçisinden tutun da halk ozanlığına kadar ne ararsanız bulursunuz Rahmetli Barış Manço’da.
Şimdi rahmetlinin hayatını, yaptıklarını, kazandırdıklarını anlatmakla bu köşenin yeteceğini de düşünmüyorum.
O nedenle asıl konuma, dahası bu yazıyı yazmama sebep olan gerekçeye geleyim.
Öncelikle belirtmek isterim ki Barış Manço zamanının jenerasyonundan olmak gerçekten büyük bir şanstı benim için, onun müziklerinden tutun da TV programlarına kadar siyah beyaz Saba marka televizyonda nefessiz izlediğim günleri asla unutmam.
1943 -1999 yılları arasında yaşayıp yaklaşık 40 yıllık sanat hayatında 200 besteye imza atan, ulusal ve uluslararası alanda pek çok ödüle layık görülen sanatçının söz ve besteleri bugün bile dinlenildiğinde ders niteliğinde mesajlar içeriyor.
Geçtiğimiz gün nostaljiden çıkan bir eser yine beni o günlere götürdü. Barış Manço’nun 1983 yılına ait bir şarkısı günümüzde bile sanki dün yaşanmışta yazılmış gibiydi.
1983 “Estağfurullah… Ne Haddimize” albümünün içinde yer alan ‘KAZMA’ şarkısından bahsediyorum. Ancak onun öncesinde, bugüne dair birkaç kelam etmek istiyorum.
Günümüzde (istisnalar hariç) sözüm ona sanatçı diye kendini piyasaya süren ve ne sözlerinde ne........

© Yeni Meram