Kıymetli dostlar, bu hafta gündem o kadar yoğun ve sıkıcı ki. Dolayısıyla biraz şöyle içimize dönüp ne var ne yok bir bakalım istedim. Bazen durup şöyle bir etrafıma bakıyorum da, her şeyin kendisini yenileme telaşında olduğunu görüyorum. Ağaçlar yapraklarını döker, baharla yeniden filizlenir. Yılanlar eski derilerinden sıyrılır, taptaze bir hayata başlar. Peki ya biz insanlar? Bu koca kâinatta bir tek biz mi yenilenmeyecek, hep aynı tas aynı hamam mı kalacağız? İşte tam da bu noktada yüreğime bir soru düşüyor: “Kendimizi nasıl yenileyeceğiz, nereden başlayacağız?”
Önce gelin, şöyle samimi bir durum tespiti yapalım. Etrafıma baktığımda, maalesef genel bir ruhsal sıkıntı hali görüyorum. Sanki herkes patlamak üzere olan bir bomba gibi. İnsanlar gergin, huzursuz. Elbette bunun temelinde bir sürü etken var. Hava kirliliği, toprak kirliliği, su kirliliği… Doğamız bozuldu, fıtratımızla aramızda bir mesafe oluştu. Hal böyle olunca da, bırakın derin düşünmeyi, aklıselimle fikir üretmeyi, gönülden zikretmeyi bile unuttuk sanki.

İşte tüm bu........

© Yeni Meram