Anne, çocuklarına bir oyuncak almış, “beraber oynayın” demiş. Çocuklardan biri oyuncakla sürekli oynuyor ama kardeşine vermiyormuş. Annesi durumu görünce çocukları çağırmış yanına, “gelin konuşalım da kavga etmeyin, beraber oynayın” demiş.

“Cık” demiş oyuncakla oynayamayan çocuk. “Ben küstüm, oynamıyorum.”

“Ama küsmekle olmaz ki!” demiş anneleri… “Konuşmazsak, anlaşmazsak kardeşin o oyuncakla oynamaya hep devam eder, sen de orada öyle küsmüş halinle kalırsın” demiş.

“Cık” demiş yine o küsmüş olan çocuk. Küsmüş haliyle, olduğu durumdan memnun görünüyor, akşam eve gelecek olan babasına kardeşini ve annesini şikâyet edecek ve babası ne derse onu yapacaktı.

Bakalım babası ne diyecekti!

***

“Üçlü Görüşmeyi Mal-Mülk meselesi yüzünden reddettim.”

Dedi ya Külliye’de memnun mesut yaşayan Tatar da… O küsmüş ve konuşmaya yanaşmayan çocuğa benzettim birden…

Akşama babası gelecek ve babasının ne diyeceğini bekleyecekmiş gibi…

Ekşi Sözlüğe sordum bu kez, “Küstüm oynamıyorum” ne zaman, niçin, kimler........

© Yeni Düzen