Tabii ki bu yazıyı, Cenevre’de henüz her hangi bir “buluşma” olmadan önce yazdık…

Ve gerçekten, ne olacağını, nasıl bir gelişme yaşanacağını hatta ve hatta bir daha bir araya gelmemek üzere kopmanın olup olmayacağını öğrenmiş değiliz!

-*-*-

Sonucun “en kötü sonuç” olabileceği ihtimali ile bir yazı yazmak istiyorum…

Nedir en kötü sonuç?

Ve kim ya da kimler içindir bu “en kötü sonuç”?

-*-*-

Örneğin Ersin Tatar ve temsil ettiği “Kıbrıs Cumhuriyeti yurttaşı olmayan KKTC yurttaşları” için Kıbrıs sorunu çözülmüş veya çözülmemiş zerre kadar önemli değildir!

-*-*-

Efendim “ayrımcılık yapıyorsun” diyebilirsiniz!

-*-*-

Haklısınız!

Yapıyorum!

Ama ortada çok ciddi ayrımcılık zaten vardır!

-*-*-

Bakın, burası benim ülkemdir!

Sizin de mi ülkenizdir?

Kıbrıs sorunu çözülmez ve “yasal statünüz” belirginleşmezse, sizin ülkeniz olmaz ve olmayacak!

-*-*-

Efendim, “KKTC sonsuza dek yaşasın” mı diyorsunuz?

Elbette diyeceksiniz!

Çünkü KKTC’nin ilelebet yaşaması demek, sizin de ilelebet “en küçük bir yasal statü” kazanmaksızın buralarda “idare etmeniz” demektir!

-*-*-

Vatandaşlık mı?

Doğal TC vatandaşısınız!

KKTC Pasaportu mu?

Tek geçerli olduğu yer Türkiye; ona da ihtiyacınız yok ki!

-*-*-

Gelelim ben ve benim gibi, sayıları en fazla 100 bin kişi olan “müstakbel vatansız”lara ya da “zoraki Rumlaşmak” veya “zoraki Türkiyelileşmek” zorunda kalacak olanlara!

-*-*-

Eğer anlaşma olmazsa ve eğer Kıbrıs Cumhuriyeti, “… özgür bölgeler dışına yaşayan vatandaşlarımızın pasaport ve kimlik işlemleri bundan böyle yapılmayacaktır” dediği anda; dün pasaportunu yenileyen son Kıbrıslı Türk, KKTC’de yaşam sürerse, en geç 10 yıl sonra bir daha o beytambal pasaportun yüzünü göremeyecek!

-*-*-

Kaç Kıbrıslı Türk böyle bir duruma düşmeyi kabul eder?

En KKTC’ci, en........

© Yeni Düzen